martedì 15 maggio 2007

Missa in limba natzionale o in limba vernaculare?

Riflessione supra de su paragrafu 36
de su I Capitulu de su Sacrosanctum Concilium

Su deretu canonicu istudiat sas normas de sa Cresia catolica e de sos membros suos. Istabilit sas règulas chi devent èssere impreadas intre sos ambitos eclesiales (tantu pro nàrrere sa Sacra Rota, su Tribunale eclesiasticu, s’amministratzione interna de sa Cresia) e règulat su cumportamentu chi sos praticantes devent tènnere in su respetu de sa Cresia.
In sa versione italiana de su paragrafu 36 de su I capìtulu de su Sacrosanctum Concilium s’allegat de s’impreu de su latinu e de sas limbas natzionales in sa liturgia.
Custu documentu faghet semper riferimentu a s’impreu de sa limba natzionale in sa missa sende chi s’impreu de custa torrat utile a su pòpulu, ma non faghet riferimentu mai a una limba ispetzifica pro terrìtoriu. In sa versione italiana s’allegat medas bortas de limba “nazionale” e custu agetivu non est prèsente in sas àteras versiones. Su latinu narat de “linguae vernaculae”, su portughesu de “lìngua vernàcula”, su catalanu de “llengua vernacla”, su castellanu de “ lengua vernàcula”, s’inglesu de “the vernacular language”. Comente si podet bìere in peruna de custas versiones b’est sa paràula “natzionale”. Diat pàrrere chi sa CEI (Cunferèntzia Episcopale Italiana) apat fatu unu pretzisu issèberu politicu: a che dogare cale si siat importàntzia a sas limbas minoritàrias presentes in s’Istadu italianu e cunfirmare imbetzes sa forza possente de sa limba italiana. Una cosa meda ispantosa custa, pròpiu como chi su Papa paret favorevole a s’impreu de totu sas limbas presentes in su territoriu natzionale pro nàrrere sa missa.
Si pensamus chi in Catalugna, dae sa publitzidade a sa missa, est fatu totu in catalanu, comente mai in Sardigna (forte de un’ìstoria manna in sos seculos e de sas tradutziones suas) sa limba chi est identidade nostra no est reconnota in perunu ambitu?
Custu master at a èssere letzione manna pro agiùdare totu cussos chi cherent o nono chi sa limba nostra at èssere una die impreada non petzi in sa publitzidade ma finas in sa missa pro pregare su Deus nostru chi nos at dadu s’intelletu e sa forza de sarvare s’identidade nostra pro èssere pandela in su mundu a curtzu a totus cuddas limbas chi ant paga defensa.

15 de Maju 2007 Angela Crisponi e Giovanna Tuffu

Nessun commento: