lunedì 21 maggio 2007

Paradigma de sa sotziedade industriale e de s'informatzione




Paradigma de sa sotziedade industriale e de s’informatzione
Produtzione
Produtzione de benes tangibiles
Tzentramentu de sos medios de produtzione
Distributzione massiva de produtos istandardizados
Istrutturas organizativas solidas e gerarchicas

Produtzione e gestione de sas connoschentzias
Detzentramentu de sos medios de produtzione
Personalizatzione de sos produtos e de sos servitzios
Istrutturas organitzativas flessibiles in rete
Comunicatzione
Analogica pro unu suportu solu
Discursu lineare,asolutu, cartesianu
emittente>canale> fruidores medas
Digitale e cun suportos meda
Rapresentatzione multilineare, relativa e ipertestuale
Comunicatzione multipersonale e interativa
Mercadu
produtore> mercadu>consumadores
ipermercados, ispatzios mannos meda
pianificatzione a terminu mediu e longu
Comunidades de produtzione e consumos
Cumertziu eletronicu e bendidas personalitzadas
Gestione de su presente e previsione a terminu curtzu
Formatzione e traballu
Picare unu compitu e a lu congruire
Cuntratos limitados in su tempus
Locos de trabagliu a zorronada cumpleta
fortza
balangiare abilidades megiorande de continu sa propias connoschentzias
cuntratos conditzionados dae sa resa
traballos meda combinados cun su teletraballu
cherveddu
Tecnologia
Autostradas, ferovias, pontes
Energia e macchinarios pesantes e analogica
Velotzidade de su sonu
Cavos, servidores e routes
microletronica, hardware e informatziones ditzitales
Velotzidade de sa lughe

martedì 15 maggio 2007

Missa in limba natzionale o in limba vernaculare?

Riflessione supra de su paragrafu 36
de su I Capitulu de su Sacrosanctum Concilium

Su deretu canonicu istudiat sas normas de sa Cresia catolica e de sos membros suos. Istabilit sas règulas chi devent èssere impreadas intre sos ambitos eclesiales (tantu pro nàrrere sa Sacra Rota, su Tribunale eclesiasticu, s’amministratzione interna de sa Cresia) e règulat su cumportamentu chi sos praticantes devent tènnere in su respetu de sa Cresia.
In sa versione italiana de su paragrafu 36 de su I capìtulu de su Sacrosanctum Concilium s’allegat de s’impreu de su latinu e de sas limbas natzionales in sa liturgia.
Custu documentu faghet semper riferimentu a s’impreu de sa limba natzionale in sa missa sende chi s’impreu de custa torrat utile a su pòpulu, ma non faghet riferimentu mai a una limba ispetzifica pro terrìtoriu. In sa versione italiana s’allegat medas bortas de limba “nazionale” e custu agetivu non est prèsente in sas àteras versiones. Su latinu narat de “linguae vernaculae”, su portughesu de “lìngua vernàcula”, su catalanu de “llengua vernacla”, su castellanu de “ lengua vernàcula”, s’inglesu de “the vernacular language”. Comente si podet bìere in peruna de custas versiones b’est sa paràula “natzionale”. Diat pàrrere chi sa CEI (Cunferèntzia Episcopale Italiana) apat fatu unu pretzisu issèberu politicu: a che dogare cale si siat importàntzia a sas limbas minoritàrias presentes in s’Istadu italianu e cunfirmare imbetzes sa forza possente de sa limba italiana. Una cosa meda ispantosa custa, pròpiu como chi su Papa paret favorevole a s’impreu de totu sas limbas presentes in su territoriu natzionale pro nàrrere sa missa.
Si pensamus chi in Catalugna, dae sa publitzidade a sa missa, est fatu totu in catalanu, comente mai in Sardigna (forte de un’ìstoria manna in sos seculos e de sas tradutziones suas) sa limba chi est identidade nostra no est reconnota in perunu ambitu?
Custu master at a èssere letzione manna pro agiùdare totu cussos chi cherent o nono chi sa limba nostra at èssere una die impreada non petzi in sa publitzidade ma finas in sa missa pro pregare su Deus nostru chi nos at dadu s’intelletu e sa forza de sarvare s’identidade nostra pro èssere pandela in su mundu a curtzu a totus cuddas limbas chi ant paga defensa.

15 de Maju 2007 Angela Crisponi e Giovanna Tuffu

Sas bortaduras de su Documentu de su Conciliu Vaticanu II


Moende dae su Documentu originàriu de su Concìliu Vaticanu II, iscritu in Latinu, agatamus sa limba numenada Limba vernaculare, passende a sa bortadura portughesa issa est numenada sia Vulgare chi Vernaculare. Sa matessi cosa b’ est in sa bortadura Castellana. In sa bortadura Inglesa si faeddat de Limba materna e de Limbàgiu vernaculare.
In sa bortadura in limba Italiana, non b’ est impreada ne mancu una de custas paràulas, ma si faeddat de Limba Nazionale, sena riferimentu perunu a sa Limba Materna o a limbas numenadas Vernaculares. A parrer nostru unu isseberu de custu tipu naschit da unu pretzisu disinnu politicu de su cunsìgiu de sos piscamos italianos chi non faghent contu de sa limbas definidas minoritarias. A dolu mannu pro Nois Sardos, custu est un isseberu chi non reconnòschende sa limba nostra negat s’identidade nostra. Nois bortande in Limba Sarda Comuna su documentu de su conciliu vaticanu, amus preferidu in sa bortadura chi amus fatu de impreare sa paraula Vernaculare. In custos ultimos annos, pessones medas sunt chirchende de cumbinchere sa cresia a s’ accurtziare a sas esigentzias de sas limbas Minoritarias. Su bintisete de Abrile, in ocasione de sa bìsita in su Vaticanu s'archipìscamu de Ùdine missennore Predu Brollo at regaladu a su Papa una còpia de su Missale Romanu e de su Letzionàriu in limba friulana. Beneitu XVI, in prus de aprofundire sa situatzione de sa crèsia udinesa at discùtidu in particulare de sa chistione de su Missale in marilenghe. L'at isfogiadu cun atentzione e s'est interessadu de s'iter pro s'aprovatzione in sa Cunferèntzia Episcopale Italiana. S'archipìscamu Brollo at fatu a ischire chi, in s'addòbiu cun sa Cungregatzione de su Cultu Divinu de oe, ant a afrontare finas su tema de s'aprovatzione de su Missale in limba friulana.
Custu sunt sos documentos originales


Documenti del Concilio Vaticano II
Costituzioni
Sacrusanctum Concilium
36. §1. Linguae latinae usus, salvo particulari iure, in Ritibus latinis servetur. (Latino)

§2. Cum tamen, sive in Missa, sive in Sacramentorum administratione, sive in aliis Liturgiae partibus, haud raro linguae vernaculae usurpatio valde utilis apud populum exsistere possit, amplior locus ipsi tribui valeat, imprimis autem in lectionibus et admonitionibus, in nonnullis orationibus et cantibus, iuxta normas quae de hac re in sequentibus capitibus singillatim statuuntur.

§3. Huiusmodi normis servatis, est competentis auctoritatis ecclesiasticae territorialis, de qua in art. 22 § 2, etiam, si casus ferat, consilio habito cum Episcopis finitimarum regionum eiusdem linguae, de usu et modo linguae vernaculae statuere, actis ab Apostolica Sede probatis seu confirmatis.

§4. Conversio textus latini in linguam vernaculam in Liturgia adhibenda, a competenti auctoritate ecclesiastica territoriali, de qua supra, approbari debet.

36. A língua litúrgica: traduções (Portoghese)

1. Deve conservar-se o uso do latim nos ritos latinos, salvo o direito particular.

2. Dado, porém, que não raramente o uso da língua vulgar pode revestir-se de grande utilidade para o povo, quer na administração dos sacramentos, quer em outras partes da Liturgia, poderá conceder-se à língua vernácula lugar mais amplo, especialmente nas leituras e admonições, em algumas orações e cantos, segundo as normas estabelecidas para cada caso nos capítulos seguintes.

3. Observando estas normas, pertence à competente autoridade eclesiástica territorial, a que se refere o artigo 22.2, consultados, se for o caso, os Bispos das regiões limítrofes da mesma língua, decidir acerca do uso e extensão da língua vernácula. Tais decisões deverão ser aprovadas ou confirmadas pela Sé Apostólica.

4. A tradução do texto latino em língua vulgar para uso na Liturgia, deve ser aprovada pela autoridade eclesiástica territorial competente, acima mencionada.

D. Normas para a adaptação da Liturgia à índole e tradições dos povos





36. Llengua litúrgica (Catalano)


Es conservarà l’ús de la llengua llatina en els ritus llatins, excepte dret particular.
No obstant això, com l’ús de la llengua vulgar és molt útil per al poble en no poques ocasions, tant en la Missa com en l’administració dels Sagraments i en altres parts de la Litúrgia, se li podrà donar una major cabuda, especialment, en les lectures i admonicions, en algunes oracions i cants, conforme a les normes que sobre aquesta matèria s’estableixin en cada cas en els capítols següents.
El compliment d’aquestes normes, serà d'incumbència de la competent autoritat eclesiàstica territorial, de la qual es parla en l’article 22,2, determinar si ha d’utilitzar-se la llengua vernacla i en quina extensió; si fes menester es consultarà els Bisbes de les regions limítrofes de la mateixa llengua. Aquestes decisions han de ser acceptades, és a dir confirmades per la Seu Apostòlica.
La traducció del text llatí a llengua vernacla, que ha d’usar-se en la Litúrgia, ha de ser aprovada per la competent autoritat eclesiàstica territorial abans esmentada.






Lengua litúrgica (Castellano)

36. § 1. Se conservará el uso de la lengua latina en los ritos latinos, salvo derecho particular.
§ 2. Sin embargo, como el uso de la lengua vulgar es muy útil para el pueblo en no pocas ocasiones, tanto en la Misa como en la administración de los Sacramentos y en otras partes de la Liturgia, se le podrá dar mayor cabida, ante todo, enlas lecturas y moniciones, en algunas oraciones y cantos, conforme a las normas que acerca de esta materia se establecen para cada caso en los capítulos siguientes.
§ 3. Supuesto el cumplimiento de estas normas, será de incumbencia de la competente autoridad eclesiástica territorial, de la que se habla en el artículo 22, 2, determinar si ha de usarse la lengua vernácula y en qué extensión; si hiciera falta se consultará a los Obispos de las regiones limítrofes de la misma lengua. Estas decisiones tienen que ser aceptadas, es decir, confirmadas por la Sede Apostólica.
§ 4. La traducción del texto latino a la lengua vernácula, que ha de usarse en la Liturgia, debe ser aprobada por la competente autoridad eclesiástica territorial antes mencionada.



36. 1. Particular law remaining in force, the use of the Latin language is to be preserved in the Latin rites. (Inglese)

2. But since the use of the mother tongue, whether in the Mass, the administration of the sacraments, or other parts of the liturgy, frequently may be of great advantage to the people, the limits of its employment may be extended. This will apply in the first place to the readings and directives, and to some of the prayers and chants, according to the regulations on this matter to be laid down separately in subsequent chapters.

3. These norms being observed, it is for the competent territorial ecclesiastical authority mentioned in Art. 22, 2, to decide whether, and to what extent, the vernacular language is to be used; their decrees are to be approved, that is, confirmed, by the Apostolic See. And, whenever it seems to be called for, this authority is to consult with bishops of neighboring regions which have the same language.

4. Translations from the Latin text into the mother tongue intended for use in the liturgy must be approved by the competent territorial ecclesiastical authority mentioned above.

36. Latino e lingue nazionali nella liturgia (Italiano)

L'uso della lingua latina, salvo diritti particolari, sia conservato nei riti latini.
Dato però che, sia nella messa che nell'amministrazione dei sacramenti, sia in altre parti della liturgia, non di rado l'uso della lingua nazionale può riuscire di grande utilità per il popolo, si conceda alla lingua nazionale una parte più ampia, specialmente nelle letture e nelle ammonizioni, in alcune preghiere e canti, secondo le norme fissate per i singoli casi nei capitoli seguenti.
In base a queste norme, spetta alla competente autorità ecclesiastica territoriale, di cui all'art. 22- 2 (consultati anche, se è il caso, i vescovi delle regioni limitrofe della stessa lingua) decidere circa l'ammissione e l'estensione della lingua nazionale. Tali decisioni devono essere approvate ossia confermate dalla Sede apostolica.
La traduzione del testo latino in lingua nazionale da usarsi nella liturgia deve essere approvata dalla competente autorità ecclesiastica territoriale di cui sopra.


Amus cumentadu sos Documentos de su conciliu vaticanu II setz. Costitutziones 36
Custos documentos benint dae sos sitos chi sighint:

www.vatican.va
www.arqbcn.org
Francesco Secci
& Francesca Monni

venerdì 20 aprile 2007

sonos malos



Make your own Razz!

cara ti amo

A bos agradat custa versione de su Cabalieri?

bonettes



A Frantziscu l'agradat meda custa cantzone. Bombibombibòò